Lokatorzy w Polsce są w skali Europy i świata pod szczególną opieką. Istnieje nawet anegdota mówiąca "jeżeli masz rodzinę i dzieci to dach na głową będziesz mieć". I jest w tym sporo prawdy. Jest wiele przepisów dotyczących lokatorów zabraniających eksmisji. Opinia publiczna również jest niechętnie nastawiona do osób przeprowadzających to zadanie.
Polskie prawo dopuszcza eksmisje w szczególnych wypadkach. Najczęściej wtedy, gdy władze są w stanie zapewnić lokatorom lokal zamienny. A ten musi spełniać wiele warunków. Między innymi taki, w którym będzie 5 metrów kwadratowych na jednego lokatora a sam lokal będzie się znajdował nie dalej niż sąsiednia miejscowość. W przeciwnym razie nie można części lokatorów eksmitować. Głównie takich jak kobiet w ciąży, emerytów, bezrobotnych itp.
Nieco inne zasady obowiązują podczas najmu okazjonalnego. W takim przypadku to umowa określa w jakim terminie może dojść do eksmisji, a dodatkowo lokator zaświadcza, że posiada inny lokal do którego się przeniesie w razie eksmisji. Np. do rodziny.
W podpisanej przez prezydenta ustawie, lokator z zrzeka się jakichkolwiek praw lokatorskich. Oznacza to, że po 3 miesiącach niepłacenia czynszu lokator może zostać eksmitowany bez ostrzeżenia i wyroku sądu. To duża zmiana w stosunku do obecnych przepisów. Warto zaznaczyć, że to dotyczy jedynie lokali z programu Mieszkanie Plus.
Wszyscy najemcy mieszkań w tym programie będą musieli się zrzec notarialnym zrzeczeniem praw do lokatorskiej opieki.
Z jednej strony jest to rozwiązanie, które uderza w najemcę i jego prawa. Ustawa może być również polem do nadużyć ze strony właściciela lokali. Z drugiej strony trzeba pamiętać, iż są to projekty mające pomóc rozwiązać problemy z brakiem mieszkań, a nie mieszkania komunalne czy socjalne.
Źródło: prezydent.pl
