Styl skandynawski należy do stylów minimalistycznych – oszczędnych w dodatkach, kolorach i wzorach. Nie ma tu przesadnego przepychu. Meble i akcesoria mają prostą formę, dzięki czemu design ten jest uniwersalny i ponadczasowy – możemy mieć pewność, że aranżacja nie wyjdzie z mody po sezonie czy dwóch. Ponadto w razie potrzeby kuchnię łatwo jest odświeżyć lub zmodyfikować wyłącznie wymieniając dodatki i tekstylia, czy wprowadzając kontrastowy kolor, albo wybierając tapetę na ścianę akcentową.
Ważną cechą stylu skandynawskiego jest wrażenie otwartości i rozświetlenia wnętrz. Ta estetyka lubi duże okna, otwarte na kuchnię salony i wszystkie rozwiązania, które dają dużo światła dziennego. Aranżacje są zwykle jasne i sprawiają wrażenie, że pomieszczenie jest przestronne. Mebli nie jest wiele – tylko potrzebne rzeczy, by uniknąć zagracenia i miszmaszu. Przestrzeń wykorzystywana jest z głową. Często spotyka się meble kuchenne pod sam sufit. Styl skandynawski lubi również czerpać z nowoczesnych rozwiązań wewnątrz szafek, które zwiększają możliwości przechowywania rzeczy.
W stylu skandynawskim barwami przewodnimi są jasne kolory, które optycznie powiększają przestrzeń i rozjaśniają wnętrze. Zwykle są to:
- wszystkie odcienie bieli,
- kremowy, beże i ecru,
- pastele,
- delikatne szarości.
Często we wnętrzach skandynawskich panuje też monochromatyzm, czyli kolorystyka opierająca się na jednej barwie np. skali szarości, różnych odcieniach beżu czy wyłącznie bieli. Wówczas, aby uniknąć nudy, wprowadza się różnorodne faktury np. ceglane ściany, kafelki, panele, drewniane blaty.
Innym sposobem na ożywianie skandynawskiej kuchni są kolory akcentowe – czerń, ciemna szarość, srebro i złoto. Drobne detale takie jak uchwyty i gałki, tekstylia czy ramy obrazów dodają charakteru bladej kolorystyce.
Styl skandynawski lubi też organiczne nawiązania – motywy roślinne oraz wykończenia z naturalnych materiałów – kamienia i drewna, wikliny.
Czasem do stylu skandynawskiego wprowadza się też drobne wzory – kratki nawiązujące do plecionek i geometryczne desenie. One także mają wprowadzać wielowymiarowość do pomieszczenia i optycznie je powiększać. Zwykle stosowane są na ścianie akcentowej lub w postaci paneli czy płytek nad blatem kuchennym.
By ocieplić surowe skandynawskie aranżacje, stosuje się dużo naturalnych materiałów. Tekstylia najczęściej wykonane są z:
- lnu - np. zasłony, obrusy, serwety, podkładki;
- bawełny – np. plecione makatki i makramy, ścierki, obrusy;
- wełny – np. swetrowe koce, grube zasłony;
- futra – np. puszyste dywany.
Te materiały pozwalają na wprowadzenie do wnętrz różnych faktur i nadanie mu wielowymiarowości.
Popularnymi materiałami są też wiklina i drewno w naturalnych kolorach. Z nich mogą być wykonane meble, ale i dodatki (pudełka na przyprawy, kosze i skrzynki na owoce). Drewno pojawia się też często na podłogach i na blatach kuchennych. Najczęściej wybiera się takie, które ma ciekawą strukturę np. wyraźne słoje.
Drewno ociepla surową i oszczędną skandynawską estetykę. Dodaje kuchni swojskiego, przytulnego charakteru. Pomieszczenie nadal jest jasne i czyste, ale przestaje wydawać się sterylne i nieprzyjazne.
Najczęściej drewno pojawia się w kuchni w formie stołu i krzeseł. Zwykle są one pobielane lub z jasnego, olejowanego drewna. Czasem stosuje się także naturalne drewniane szafki i fronty, jednak częściej spotykane są drewniane blaty. Drewno jest dobrym materiałem do przestrzeni roboczej, gdyż nie jest tak chłodne w dotyku, jak kamień, a jednocześnie starzeje się w ładniejszy sposób niż laminat.
Często w kuchniach skandynawskich wykorzystuje się też drewniane parkiety lub panele. One również najczęściej są jasne, gdyż to optycznie powiększa przestrzeń pomieszczenia.
Styl nie lubi jednak zbytniego mieszania kolorów drewna. Jeśli decydujemy się na jasne, miodowe odcienie, nie należy ich miksować z ciemnym brązem, czy niemal czarnym drewnem. Warto pamiętać, że styl skandynawski lubi harmonię. Zbyt duża ilość barw czy detali sprawia, że pomieszczenia wydają się zabałaganione. Z tego względu, inaczej niż w stylu folkowym czy rustykalnym stoły, krzesła, drewniane blaty czy fronty nie mają żłobień ani skomplikowanych ornamentów.
Meble w stylu skandynawskim mają prostą, uniwersalną formę. Zwykle są monochromatyczne (jednokolorowe lub w odcieniach tego samego koloru). Nie są za bardzo dekoracyjne – mają pełnić przede wszystkim funkcję praktyczną.
Do stylu skandynawskiego najczęściej wybierane są szafki:
- białe,
- beżowe,
- jasnoszare,
- w naturalnych odcieniach drewna.
Mają prostą i praktyczną formę oraz wewnętrzne rozwiązania ułatwiające segregację naczyń, garnków i akcesoriów kuchennych.
Fronty kuchenne IKEA mogą być matowe lub połyskujące, by dodać więcej światła wnętrzu i optycznie je powiększyć. Z tego samego powodu część szafek bywa przeszklona. Szkło może być przezroczyste lub półprzezroczyste. Ważne, że wprowadza nową fakturę i odbija światło.
Niekiedy półki mogą być odkryte, ale w samej zabudowie kuchennej, raczej oszczędnie stosuje się to rozwiązanie. Głównie ze względu na wymiar praktyczny (między innymi kurzenie się akcesoriów, czy brak możliwości ukrycia bałaganu za drzwiczkami).
Fronty szafek często nie mają uchwytów (gładka, jednolita tafla powiększa przestrzeń). Czasem, wprowadza się jednak srebrne lub czarne metalowe uchwyty albo gałki, by wprowadzić kontrastowy kolor i ożywić przestrzeń.
Naturalne blaty kuchenne
Blaty kuchenne do kuchni skandynawskich wykonuje się zazwyczaj z litego drewna w naturalnym kolorze lub pobielanego. Tańszą wersją są blaty laminowane imitujące drewno. Przestrzeń robocza ma być przestronna i wygodna, ale również dobrze oświetlona, więc pod szafkami montuje się punktowe lub ledowe lampy. Oświetlenie pomaga w wykonywaniu precyzyjnej pracy.
Sprawdź blaty kuchenne IKEA [MK1] do kuchni skandynawskich>>
W dużych, otwartych na salon kuchniach skandynawskich częstym rozwiązaniem są także wyspy kuchenne. Na wyspie montuje się płytę grzewczą z nowoczesnym okapem lub od strony salonu dostawia się krzesła albo stołki barowe, uzyskując tym samym miejsce do spożywania posiłków.
Stoły w aranżacjach skandynawskich są duże i masywne, zazwyczaj w kolorze naturalnego, olejowanego drewna. Niekiedy mogą być także pomalowane na biało, pastelowe, a nawet kontrastowe (ciemnobrązowe lub czarne), by optycznie wydzielić przestrzeń jadalną od kuchennej.
Przy wyborze stołu ważny jest wymiar praktyczny. Częstym rozwiązaniem w małych mieszkaniach są składane blaty mocowane do ściany lub stoły z miejscem do przechowywania. W dużych pomieszczeniach także umieszcza się stoły rozkładane. Stoły do kuchni IKEA na co dzień mogą pozostać złożone, dzięki czemu pomieszczenie będzie się wydawało większe i przestronniejsze.
W kuchni skandynawskiej zależy nam na harmonii, dlatego sprzęty powinny być podobne stylistycznie i kolorystycznie. Najlepiej by pochodziły z tej samej serii.
Styl skandynawski podkreśli AGD wykonane ze stali nierdzewnej. Metaliczne kolory nadadzą wnętrzu świeżości i nowoczesnego sznytu.
Warto zastosować się także zabudowę np. lodówki, zmywarki, mikrofalówki czy piekarnika, by wtopić je w tło lub ukryć przed wzrokiem gości i domowników. To da wrażenie porządku i przemyślanej aranżacji. Doda też przestronności kuchni.
Akcesoria w skandynawskiej kuchni nie powinny być zbyt liczne. Warto postawić na spójną kolorystykę, ale materiały i wykończenia mogą być różnorodne. Ze względu na oszczędność koloru, zabawa fakturami i strukturami jest mile widziana. Wprowadź do designu zarówno lekkie i ażurowe elementy, jak i te ciężkie i masywne. Im większa różnorodność, tym ciekawszy i bardziej wielowymiarowy będzie efekt.
Wiklina jest naturalnym materiałem, który pięknie komponuje się z drewnem i ociepla chłodną i minimalistyczną skandynawską przestrzeń. Przykładami ciekawych dodatków tego typu mogą być:
- koszyki na owoce,
- koszyki na pieczywo,
- plecione krzesła,
- osłonki na doniczki i wazony,
- podwieszane kosze,
- organizery na akcesoria kuchenne,
- podkładki na stół.
Materiał ten może być naturalny lub farbowany, gładki albo specjalnie gnieciony. Z lnu wykonuje się:
- obrusy i bieżniki,
- woreczki na owoce i chleb,
- zasłony,
- ściereczki,
- podkładki na stół.
Warto wybrać spójną kolorystykę lnianych dodatków i wymieszać je z dodatkami z materiałów o innej fakturze.
Jest bardzo wszechstronnym materiałem, gdyż sprawdza się zarówno na:
- ściereczki kuchenne,
- rękawice kuchenne,
- wnętrza koszyków,
- obicia krzeseł,
- zasłony,
- obrusy,
- poduchy na krzesła,
- plecione koszyki (wykonuje się je z długich bawełnianych pasków),
- makramy i makatki (robi się je z bawełnianego sznurka),
- dywany.
Poza dodatkami z wyżej wymienionych materiałów warto wprowadzić do aranżacji także dużą ilość roślin, które dodadzą kuchni koloru i organicznego charakteru oraz drewniane akcesoria – zarówno te praktyczne (łyżki i łopatki, pudełka, skrzynki, deski do krojenia), jak i bardziej ozdobne (rzeźbione z drewna zwierzątka, drewniane grzybki), które będą ładnie korespondowały z drewnianymi meblami lub wykroczeniami.
Zobacz także inne artykuły:
