O ile na rynku pierwotnym trwają spekulacje dotyczące skali obniżek: czy zatrzymają się na poziomie 5-10, czy może nawet 50 proc., o tyle na rynku wtórnym panuje względna stabilizacja. - W Trójmieście ofertowe ceny nowych mieszkań były w II kwartale średnio o 7 proc. niższe w porównaniu z I kwartałem. W tym czasie mieszkania na rynku wtórnym potaniały średnio zaledwie o 2 proc. - mówi Monika Bazyl z Reasa. W Poznaniu średnia cena na rynku pierwotnym spadła o 4 proc., a na wtórnym dopiero w czerwcu przestała rosnąć. I dopiero w kolejnych miesiącach zaczęła nieznacznie spadać. W stolicy średnia cena ofertowa używanych mieszkań właściwie się nie zmieniła. Z czego to wynika? Analityczka Reasa tłumaczy, że deweloperów do obniżki może zmusić groźba utraty płynności wskutek zahamowania sprzedaży. A większość prywatnych właścicieli mieszkań nic nie jest w stanie zmusić do szybkiej sprzedaży.
Problem w tym, że mieszkania stały się nieosiągalne zwłaszcza dla młodych. A ci, którzy mają wystarczająco wysokie dochody, coraz częściej wolą dom zamiast mieszkania. Zwłaszcza że za te same pieniądze mogą mieć znacznie większą powierzchnię. W Warszawie co dziesiąty dom kosztuje w przeliczeniu na m kw. zaledwie 2-4 tys. zł.
Bazyl przyznaje, że sprzedający mieszkania na ogół opuszczają cenę w trakcie negocjacji (przeciętnie o kilka procent). Ale jest tylko kwestią czasu, kiedy w dół pójdą też ceny ofertowe. Przybędzie bowiem mieszkań wystawianych na sprzedaż przez inwestorów, którzy wcześniej kupili je w celach spekulacyjnych. Nadal rośnie też podaż na rynku pierwotnym, bo deweloperzy kontynuują rozpoczęte inwestycje. Popyt na mieszkania tłumią pogarszające się warunki kredytowania (rosnące oprocentowanie, żądania banków dotyczące wkładu własnego). - Zatem ceny powinny iść w dół, choć raczej łagodnie - ocenia Bazyl.
O cenach nowych mieszkań czytaj w "Gazecie Dom"
