Wydawałoby się, że znaleźć mieszkanie to nic trudnego. Tymczasem dla wielu właścicieli studenci nie są wymarzonymi lokatorami. - Wynajmowałem mieszkanie trzem chłopakom z Politechniki Śląskiej. Wracali późno i wyprawiali imprezy. Więcej tego błędu nie popełnię - zastrzega pan Henryk z Gliwic. Dlatego zamieszczając ogłoszenie, zaznaczył: "nie dla studentów". Inni właściciele są bardziej dyplomatyczni. "Wynajem na dłuższy czas, maksymalnie dla dwóch pracujących osób" - adnotacja jasno pokazuje, że studenci nie są mile widziani.
Nic dziwnego, że gdy na rynku pojawia się jakaś atrakcyjna oferta, ustawia się kolejka żaków. Właściciele mieszkań mogą wybierać wtedy "lokatora idealnego".
- Z koleżanką musiałyśmy przejść casting. Właściciele pytali, skąd będziemy mieć pieniądze i czy palimy papierosy. Najważniejsze - czy mamy chłopaków - opowiada Ewa.
Maria Machalica spotkała się z jeszcze większą dociekliwością: - Agentka uprzedziła nas, że właściciel może zadawać dziwne pytania, bo wcześniej w jego mieszkaniu ulokowała się agencja towarzyska. Same zrezygnowałyśmy.
Zdaniem Tomka Banacha z Wolbromia studentki i tak budzą mniejszą podejrzliwość niż studenci.
- Uchodzą za spokojniejsze, dbające o porządek. Studiujący facet jest postrzegany jako potencjalny awanturnik i imprezowicz. W dodatku pewnie będzie zalegał z czynszem - mówi Tomek. Mieszkania szuka od końca maja, kiedy mężczyzna, u którego wynajmował kawalerkę, postanowił ją sprzedać. Tomek nie chciał się przyznać, że jest studentem, ale wszyscy właściciele mieszkań, z którymi rozmawiał, drążyli temat.
Nie każdego posiadacza mieszkania zaspokaja odpytanie potencjalnego klienta. - Chcieli, żebym przyprowadził rodziców. Absurd. Może rodzice mają ze mną zamieszkać, żeby mnie pilnować? - złości się Mariusz z Tychów. Mieszkania nie zdobył. Inni podobno przyprowadzili rodziców i zdobyli mieszkanie.
